In de wintermaanden van 2013 op 2014 stop ik tijdelijk met het wandelen op de woensdagavond. Het is al vroeg donker en ik ben bang om te vallen. Als ik iets breek zou dat een enorme achteruitgang betekenen en dat risico durf ik niet te nemen.
Tussendoor mag ik wel nog een keer onder het mes. Deze keer een (3e) verdacht plekje, nu op mijn linkerarm, wat uiteindelijk ook verwijderd moet worden. Er ontstaat een hele deuk en ik hoop dat het nog een beetje wegtrekt. 
In april 2014 loop ik de eerste georganiseerde wandelmars (De Bloesemtocht in Geldermalsen) met de 'groentjes' zoals ik de Sportief Wandelgroep Zoetermeer meestal noem. Ze hebben namelijk allemaal appelgroene polo's en jassen waardoor ze in de verte ook goed te zien zijn. Je ziet altijd hele 'slierten' groen en dan weet je het wel. Er worden altijd foto's gemaakt en voor de start maakt Hans P. altijd een groepsfoto. De gezelligheid straalt er vanaf! 
Vanaf eind maart ga ik samen met Joke weer trainen met SWZop de woensdagavond en ik loop af en toe een georganiseerde wandelmars mee. In april mag ik me dan eindelijk in de tweede ronde inschrijven voor de 4-daagse van Nijmegen. Zo spannend! 
Het gaat, na 6 jaar niet mee te hebben gedaan, dan toch weer gebeuren en ik ben van plan om goed geoefend aan de start te komen.
Via mijn neuroloog krijg ik weer een brief voor 'dispensatie' bij de start. Hierin wordt aangegeven dat ik door mijn spierziekte niet lang kan staan. Met deze brief krijg ik een kaart die ik elke dag om 7.00 uur bij de start moet laten zien. Mijn polsband wordt dan direct gescand en ik mag starten en hoef niet achterin de rij aan te sluiten. Dat scheelt enorm veel, want doorlopen zonder de stijfheid en de daarbij behorende pijn na lang stilstaan zou me behoorlijk op kunnen breken.
Op zondag 13 juli 2014 reis ik samen met Ann-marie naar Nijmegen. We hebben net als vorig jaar het appartement van haar neef kunnen huren, zo'n 15 minuten lopen van de start. We hebben er zoveel zin in!!!
Het verslag van deze 4-daagse vind je elders op mijn website onder het kopje 'wandelen', maar HIER de link naar de foto's. Ik kan hier wel vertellen dat ik deze 4-daagse zonder problemen heb uitgelopen. Elke dag weer kon ik mijn eigen tempo lopen, stoppen en/of doorlopen wanneer ik wilde. Ik heb daardoor extra kunnen genieten van alles en iedereen.
Elke ochtend bij het opstaan voelde ik wel de bekende stijfheid in mijn benen, maar dat was de stijfheid die ik altijd al voel en het was niet erger geworden door het wandelen. Hieronder de groepsfoto die werd genomen op de 'Via Gladiola'. Moeder wat was het heet! Ik heb een druipnat sjaaltje om mijn nek, een zonneklep en een zonnebril op, maar man... wat was ik blij dat we er bijna waren met Henk voorop en alle andere vriendjes van de SWZ! 
